Math Houben: EEN ZELFSTANDIG BRUNSSUM, WAARIN WE VOOR ELKAAR ZORGEN.
Ik ben 64 jaar en met uitzondering van een korte periode in Nieuwenhagen, heb ik mijn hele leven in Brunssum gewoond. Geboren en opgegroeid ben ik in de Oeloven, de Pastoor Hagenstraat, met broer en zus, waar ik een onbezorgde jeugd heb gehad. Binnen lopen bij buren, die vaak oom of tante genoemd werden was toen nog normaal, maar ook opmerkingen krijgen als je kattenkwaad uit haalde.

Op de Bouwberg lag het gebouw van de Sint Franciscusgroep, waar ik een aantal jaren welp en verkenner geweest ben. De bakkerij van Erkens en de boerderij van Hellenbrand waren zo’n beetje de middelpunten van de buurt. De buurt groeide en wij waren de 1^e lichting die naar de Tarcisiusschool aan de Gregoriuslaan ging in plaats van naar de jongensschool aan de Schinvelderstraat.

Zelf voetballen heb ik pas later gedaan, bij De Egge, maar met mijn vader de thuiswedstrijden van RKBSV bezoeken was goed gebruik. En om een zakcentje te verdienen, voor mijn oom, die penningmeester was bij BSV, de contributie ophalen bij al die voetballers.

In 1970 werd De Kepper geopend, met in de kelder jeugdhuis Libra. Daar ben ik vanaf het begin als vrijwilliger bij betrokken geweest en begon mijn sociale leven pas echt. Het gebouw inrichten en vervolgens activiteiten organiseren, discoavonden, filmavonden, discussieavonden, droppings, kerstvieringen, noem maar op. Eerst zelfstandig en later onder de vlag van stichting Jeugd- en Jongerenwerk. Disco draaien voor de jeugd tot een jaar of 16 en vervolgens zelf op stap naar jeugdhuis Fatima en de café De Jachthut. En dan ’s nachts teruglopen naar de Oeloven. Het was de tijd van protesten tegen de kernbom, samen naar het Malieveld in Den Haag, politieke avonden bij VJV Vosum, Paaspop, maar ook samen met de carnavalsoptocht mee. Dat duurde tot begin jaren ‘80. In die tijd heb ik ook mijn vrouw Miriam leren kennen en zijn vriendschappen ontstaan tot duren op de dag van vandaag.

Daarnaast ben ik al jarenlang vrijwilliger bij de Folkoristische Parade Brunssum. Als ik in 2020 nog mee doe, wordt dat mijn 10^e parade. En ondanks alle stress, steeds weer een geweldig feest. Tussendoor ben ik nog bestuurslid van stichting Brunssum-Noord geweest, van gemeenschapshuis Klaver-4 en lid van de medezeggenschapsraad van OBS De Trampoline. Sinds kort ben ik vrijwilliger bij het CMWW en kom ik in contact met mensen, om hun te helpen met hun belastingzaken, of UWV en ISD/BOL. Dan leer je de werkelijke situatie waarin mensen soms verkeren pas echt kennen.

Werk.

Na de HEAO ben ik in 1976 bij een accountantskantoor begonnen, waarna ik in 1981 ben overgestapt naar het Streekgewest OZL, nu Parkstad Limburg, eerst bij de afdeling welzijn en vervolgens als hoofd financiën. In die tijd was Heerlen een armlastige gemeente, die er vooral op lette, dat het gewest zo zuinig mogelijk opereerde, meestal met instemming van de overige gemeenten. In die tijd was het ook niet goed gesteld met de werkgelegenheid, gelet op de diverse gesubsidieerde arbeidsplaatsenplannen, die we toen ingevuld hebben. Als Brunssummer is mij uit die tijd o.a. de koppelverkoop van de openbare golfbaan en het Schutterspark aan de gemeente Brunssum bijgebleven. En al die tijd speelde de inkrimping van het gewest, als gevolg van de herindeling in 1982. Een aantal gemeenten vond zich na de herindeling groot genoeg om bepaalde taken zelf op te pakken en had het gewest daar niet meer bij nodig.

In 1996 ben ik in dienst getreden bij stichting Welzijnszorg, na de fusie in 2002 werd dit stichting Radar, voor mensen met een verstandelijke beperking. Ook in Brunssum zijn een aantal voorzieningen van Radar gevestigd.

PAK

Lid van het Progressief akkoord ben ik sinds 2006. In 2010 heb ik voor het eerst op de verkiezingslijst gestaan, en vanaf die periode heb ik commissiewerk kunnen doen, en wel de commissie financiën.

Omdat partijgenoot Ger Luit vanwege zijn rugproblemen een therapeutische behandeling wilde ondergaan, heb ik Ger vanaf 1 oktober 2016 mogen vervangen en zo aan het raadslidmaatschap kunnen proeven. Dat is nu weer afgelopen. Jammer want het is mij goed bevallen. Het kunnen laten horen van je mening en stemmen over voorstellen, ook al worden ze afgewezen, heeft toch een bijzondere impact.

Ik ben lid van het PAK geworden, omdat de uitgangspunten, sociaal, actief en betrouwbaar mij uit het hart gegrepen zijn. De zorg voor veel groepen in onze samenleving is overgeheveld naar de gemeenten, zonder voldoende middelen mee te geven. Laten we zelf, lokaal op wijkniveau, zorgen dat we de problemen aanpakken, dat we mensen aan het werk helpen, nu de economie het zo goed doet en dan met volwaardige banen en niet 0-uren of flexbaantjes, en zorgen voor een goede jeugdzorg nu het aan de gemeente is om daar zelf maatregelen voor te nemen. En wat te denken van onze ouderen, die gedwongen langer thuis moeten blijven, maar daar vaak helemaal niet meer toe in staat zijn. De participatiemaatschappij, iedereen doet mee, klinkt leukt, maar waarom zouden we de mensen die dat toch niet blijken te kunnen, niet een steuntje in de rug blijven bieden, als dat nodig is ?

En dan opnieuw het herindelingsspook. NEE ZEGGEN WE TEGEN DE HERINDELING. Ik ben van mening dat we onze problemen veel beter in ons eigen dorp kunnen oplossen. We hebben Brunssum goed op orde en ook de financiële positie is goed, dus waarom herindelen ? En zou we de parade werkelijk in ons Vijverpark blijven houden als we 3 of 4 ton subsidie nodig hebben van Heerlen, waar we dan een onderdeel van zijn ?

Het is te begrijpen dat veel burgers politiek vies vinden, zeker zolang berichten over graaiers en  verspillingen en besluitvorming over de hoofden van de burgers heen, de krant blijven halen. Maar het is zo belangrijk om niet aan de kant te blijven staan, maar zelf te gaan mee doen. En als je dan kiest voor een sociaal ingestelde partij, in een zelfstandig Brunssum, dan ben je bij het PAK zeker op de goede plek.

Bewaren