In mijn onderwijsjaren probeerde ik mijn leerlingen enthousiast te maken voor het lezen van boeken. Toen ik mijn directeur van het belang ervan had overtuigd, mocht ik elk jaar 1000 gulden besteden aan jeugdboeken. Binnen enkele jaren had de LTS van Brunssum een mooie collectie jeugdboeken. Ik las ze allemaal, zodat ik elke leerling een passend boek kon aanbevelen.

Als je leest, maak je je eigen film, hield ik de jeugd voor. Een tv heb je niet nodig. Uiteraard was er dan weerstand: “meneer, u kijkt toch ook weleens tv.” Ik vertelde dan, dat ik een oude tv had omgebouwd tot een aquarium met een paar maanvissen en goudvissen erin. Altijd levend beeld, nooit hetzelfde programma, prachtige kleuren.” Toen ik dit verhaal volhield, geloofden ze me en kon ik niet meer terug. Dus bleef die mythe een tijd bestaan, totdat ik dit verhaaltje zelf doorprikte.
Lees verder →