Door het overlijden van een voormalig PAK-lid was volgens de Kieswet Mevr. Hermans, wethouder van het PAK, de eerstvolgende op de lijst van het Progressief Akkoord om de raadsvacature in te vullen. Dat bracht haar, de fractie en het bestuur in een vreemde keuzepositie. Als zij zou kiezen voor de raadszetel, dan zou dat betekenen, dat de fractie van het PAK weer uit drie mensen zou bestaan. Goed voor de bestuurskracht van de fractie. Het zou echter ook betekenen, dat het PAK een andere wethouder zou moeten voordragen. Dat zou de continuïteit van het gemeentebestuur niet ten goede komen.

Die overwegingen waren nodig, omdat direct na de verkiezingen enkele mensen van de lijst van het PAK overstapten naar een nieuw gevormde partij. Moreel-ethisch kun je daar heel wat over zeggen, maar volgens de Kieswet mag dat. Was de partij in stand gebleven, dan was er niets aan de hand geweest en had Mevr. Hermans, de fractie en het bestuur geen hoofdbrekens gehad en was gewoon de volgende op de lijst aangewezen.

Dat gebeurt nu ook, maar die volgende kandidaat van de Paklijst heeft al aangegeven zich aan te sluiten bij de afgesplitste partij, ondanks dat al die zetels toebehoren aan het PAK.

De stem van en het respect voor de kiezer, het eigen geweten, betrouwbaarheid, partijprogramma en principes zijn ver te zoeken bij deze overstappers. Maar de Kieswet maakt het mogelijk.

Het PAK kiest desondanks voor de bestuurlijke continuïteit van Brunssum. We hebben in 2022 mandaat gekregen om te besturen en niet aan de kant te gaan staan.  Duidelijk is en was, dat niet iedereen zo in de wedstrijd zit.