Brunssum kent vele oude mijnwerkerswijken. Mooie wijken die we graag willen bewaren. Vele daarvan vallen onder het beschermd dorps- en stadsgezicht. Enkele voorbeelden: Treebeek, Haansberg, Schuttersveld enzovoort.
Meer dan 10 jaar worstelt het bestuur over de wijze waarop met die wijken moet worden omgegaan. Vanaf 2010 heeft de raad daarover regels opgenomen in de welstandsnota. Als bewoners in die wijken willen verbouwen, dan kunnen de bewoners gebruik maken van kant en klare tekeningen; er zijn sneltoetscriteria in het leven geroepen om het diezelfde burgers makkelijk te maken. Als bewoners een vergunning voor een aanbouw moeten aanvragen, omdat dit noodzakelijk is vanwege het feit dat het om een woning gaat die in het beschermd dorps- en stadsgezicht ligt, dan hoeft de aanvrager geen leges te betalen. Verder spraken we toen al af, dat bij gevelrenovatie geen knipvoeg werd geëist, dat bij vernieuwing van ramen de bewoners van renovatieprofiel gebruik mochten maken, enz.
Blijkbaar was het college al die afspraken vergeten. Burgers klaagden bij ons. Een renovatieproject werd stil gelegd vanwege het feit dat bij de gevelrenovatie geen knipvoeg werd gebruikt. Een andere bewoner kreeg de afdeling handhaving op bezoek om een schutting die er al 30 jaar stond weg te halen: dat paste niet in het beschermd dorps- en stadsgezicht. Er waren meer klachten.
Het gevolg was, dat een werkgroep van de raad werd ingesteld: coalitie en oppositie waren allebei vertegenwoordigd. Zij produceerden gezamenlijk een stuk dat uiteindelijk helderheid moest verschaffen. Het kwam er eigenlijk op neer, dat het college op zijn minst gehouden was aan eerdere afspraken.
Het college werd om een reactie gevraagd maar het college negeerde dat verzoek en wachtte eindeloos om commentaar te leveren op het stuk van de werkgroep. De werkgroep restte niets anders dan met een voorstel naar de raad toe te komen. In de commissie ging het college fors aan de rem hangen. Onder het motto het college bepaalt en niet de raad, wilde het college het werk van de werkgroep torpederen. Hun eigen mensen in de werkgroep haakten af. Het college vergat even dat de raad het hoogste orgaan is.
Het PAK en BBB lijst Palmen besloten het niet erbij te laten zitten en brachten het stuk als initiatiefvoorstel naar de raad. Dit leidde tot een bespreking waarin de initiatiefnemers nog eens benadrukten dat het voorstel feitelijk van de totale werkgroep was, maar dat de andere leden waren terug gefloten door hun eigen collegeleden. Weinig subtiel van deze collegeleden.
De coalitie kwam nog met een verrassing; de partijen dienden een wijzigingsvoorstel in. Het PAK en BBB Palmen konden ermee leven en stemden ermee in, zodat het gewijzigde voorstel werd aangenomen. Het komt nu op uitvoering aan. Dat is nu aan het college.
Het PAK zal de uitvoering controleren. Het moet nu toch zo langzamerhand duidelijk zijn wat wel en niet gewenst is. We willen geen geklets meer horen over een knipvoeg of renovatieprofiel of wat dan ook. College voer gewoon uit wat de raad (al eerder) heeft aangegeven!
(terug naar de nieuwsbrief februari 2013)
