Toen een tijdje geleden er enige ophef was over de komst van vluchtelingen in Brunssum, moest ik denken aan Settela, een zigeunermeisje, dat haar korte leven grotendeels aan de randen van de Brunssummer heide doorbracht. Ik hoorde haar naam voor het eerst, toen mijn oudere broer mij een jaar of vijf geleden belde.
Hij vertelde mij, dat hij een documentaire had gezien over Settela en haar gezicht had herkend. Hij wist zeker, dat hij haar vaker was tegen gekomen in de buurt van de Overberg, waar ons gezin in de oorlogsjaren woonde. Ik vond het nogal heftig, omdat hij vertelde dat dit jonge meisje vergast was in Auschwitz. Lees verder