Vorige keer had ik het over het mooie weer in april, dat mij ineens terugbracht naar april 2007, ook een prachtige zonnige maand. Ik kon toen niet vermoeden, dat we zo’n geweldig voorjaar en zo’n prachtige zomer zouden krijgen. Warme dagen boven de 35 graden zijn een zeldzaamheid in Nederland. Vroeger leerde ik op school, dat we in Nederland een zeeklimaat hadden, op een klein stukje na en dat was Zuid-Limburg. Daar was sprake van een landklimaat. Ik heb het verschil nooit zo gemerkt. En ook deze keer hield het mooie weer echt niet op achter Sittard. Statistisch zullen er verschillen zijn: meer zonuren, hogere gemiddelde temperaturen, enz. Maar dan heb je het echt over het klimaat, het gemiddelde dagelijkse weer over een groot aantal jaren bekeken.
Ik vond het dan ook vreemd, dat iedereen weer begon te orakelen over klimaatverandering. Daar is beslist sprake van, maar dat kun je niet afleiden uit één mooie zomer. Het klimaat verandert in kleine stapjes waar we als mens bijna niets van merken.
Ik hoorde mensen een vergelijking maken met het jaar 1976. Meer dan dertig jaar geleden. Niemand had het toen over klimaatverandering. Ik weet dat we in de zeventiger jaren een paar mooie zomers hadden. Elke grote vakantie was ik zeker 14 dagen bezig om het verfwerk van mijn woning te onderhouden. Toen ik het geld had, heb ik alle hout door aluminium vervangen. In de tachtiger jaren hadden we enkele bar slechte zomers. Na een paar verregende vakanties in Nederland, ben ik toen met mijn gezin ook maar eens richting Zuid-Frankrijk gegaan. Als we nu weer 30 jaar moeten wachten op zo’n zomer, dan ga ik toch weer een keer die kant op.
Klimaatverandering is een natuurlijk gegeven, een cyclisch gebeuren. De activiteiten van 9 miljard mensen doen er nog een schepje bovenop. Onze eigen bijdrage moeten we sterk gaan reduceren: meer duurzame energie, zuiniger met water, hergebruik van grondstoffen, enz. Wij putten de aarde niet alleen uit, maar we warmen door al onze activiteiten de aarde ook nog op. Tijdens de extreme warmte van de afgelopen tijd hield Moeder Aarde zich puffend en kreunend een paar dagen schuil. Ze kwam ons vannacht regen brengen. Ik heb haar bedankt, ook namens jullie. “Er komt nog meer, zei ze. Het kost me elk jaar meer moeite om in balans te blijven. Dus jullie moeten ook eens verstandiger worden”.
Ger Luit