In het lied Avond zingt Boudewijn de Groot, dat je niets zeker kunt weten, maar je kunt wel geloven, dat alles goed zal gaan of komen. In dit lied gaat het over een relatie. Alles verandert in de loop der tijd en niets blijft zoals het was. Dat geldt ook voor deze tijd. Met zijn allen hebben we al meer dan een jaar veel last van een pandemie. Ons rest niets anders dan rustig blijven en zo min mogelijk contacten hebben. Dat mensen daar moeite mee hebben, is begrijpelijk. We zouden het met zijn allen graag anders zien. Ik houd me nog steeds gedeisd al heb ik corona gehad. Sommigen begrijpen dat niet of willen dat niet begrijpen. Dat is dan maar zo.

Ik loop mogelijk geen gevaar, maar dan nog kan ik een andere variant bij me dragen en anderen besmetten. Dat is nog onvoldoende onderzocht, maar het ligt voor de hand. Onduidelijk is nog steeds of andere varianten je opnieuw kunnen besmetten. Er zijn geluiden, dat het kan, maar dat de klachten dan milder zijn. En nog steeds is de vraag of je besmettelijk kunt zijn, als je gevaccineerd bent. Gezien deze onzekerheden, wens ik niet met de gezondheid van me zelf en anderen te spelen.
Als 80 % van de bevolking is gevaccineerd, dan hebben we mogelijk een stuk zekerheid en vrijheid terug. Als het vaccin uitdooft en er geen stevige varianten meer rondreizen, dan hebben we deze pandemie doorstaan. We zullen ons leven dan toch anders moeten inrichten, want anders moeten we ons gaan voorbereiden op de volgende pandemie.

In 2020 hadden we in Nederland 20000 coronadoden, ondanks alle maatregelen. Dat is een heel hard gelag. Veel mensen beweren nog steeds, dat het maar een gewoon griepje is. Dat is dan wel een langdurig griepje. Een dergelijke bewering getuigt van weinig respect voor alle overledenen en hun nabestaanden. Ondanks alles blijf ik optimistisch. Boudewijn de Groot zong 50 jaar geleden al: “er komen andere tijden”. Daar houden we ons aan vast. Nog even volhouden en doorbijten. Houd moed.