Onze helden – 2

Het Progressief Akkoord stelt u elke week zo’n doodgewone bijzonder held voor. Het zijn mensen die een band hebben met het PAK en mensen waar we als PAK contact mee hebben gekregen. Als tweede stellen wij aan u voor: Gerrit Ebbinge, voorzitter van de ouderenbond in Brunssum.

Wat moet je doen als je voorzitter bent van een ouderenbond en alle activiteiten voor de ouderen vallen weg i.v.m. de corona-maatregelen?
Vanaf het moment dat er geen activiteiten georganiseerd kunnen worden wil je toch het contact met je leden behouden, dus je pakt je telefoon en gaat je leden bellen.
Als je 170 leden hebt is dat een pittige klus, de eerste keer waren het 141 telefoontjes, veertien dagen later nogmaals ruim 100 en weer veertien dagen later waren het 85 telefoontjes.
Bij de een ben je binnen een paar minuten klaar, bij de volgende hang je 10 minuten of zelfs langer aan de telefoon, ook ouderen willen hun ei kwijt.
Ook bij leden is corona vastgesteld, zowel thuisquarantaine- als ook ziekenhuis opname was het gevolg. Daarnaast zijn ons twee leden ontvallen die niet corona- gerelateerd waren.
Het resultaat: tevreden leden en dankbaarheid in tijden dat ouderen zich eenzaam gaan voelen, het is zelfs zo dat leden de voorzitter gaan bellen met de vraag hoe het met de voorzitter z’n gezondheid is.
Wat doe je als voorzitter en organisator van de jaarlijkse meerdaagse reis, die weer begin september op het programma staat: voorsorteren en bekijken wat mogelijkerwijs onmogelijk wordt 60 ouderen van plaats x naar plaats z te vervoeren en ze een onbezorgde vakantie te bieden.
Dan ga je contact opnemen met de vervoerder en het hotel of verplaatsing een optie kan zijn, moet natuurlijk wel zonder extra kosten gepaard gaan.
Resultaat: alle deelnemers gebeld en een respons gekregen van ruim 90 %, vervolgens met vervoerder en hotel afspraken gemaakt alles te verplaatsen naar april 2021.
Het wachten is op verruiming van de mogelijkheden om weer op een normale wijze contact te hebben met de leden, intussen moet je je leden niet vergeten.
Voor het overlijden van mijn vrouw Tonie heb ik haar beloofd het werk bij de ouderenbond in haar geest voort te willen zetten, bovenstaande zou zij zonder meer gedaan hebben, ik heb een ongelooflijke goede leermeester gehad.
De moraal van dit verhaal: de mens centraal, al het andere is bijzaak.
Dit past ook goed bij het PAK.