Begroting 2020 – woordmelding PAK

Voor wie het interessant vindt is hier het volledige betoog te lezen wat ons raadslid Jos Janssen tijdens de begrotingsvergadering van 12 november heeft gehouden.

De burger staat steeds meer centraal

Voorzitter,
Voor ons ligt, ter besluitvorming, de Programmabegroting 2020 inclusief meerjarenraming 2021 – 2023.
Allereerst dank aan de organisatie voor al het werk en de verbeterde leesbaarheid en duidelijkheid van de programmabegroting. Ook dit jaar is het gelukt om een sluitende begroting te presenteren maar dat gaat helaas niet zonder slag of stoot. Door landelijk beleid wordt het gemeenten in Nederland ieder jaar moeilijker gemaakt om de financiële huishouding sluitend te krijgen.
(citaat Servie) Nederland beleeft een hete herfst dankzij een landelijke politiek die wel problemen benoemt maar niet oplost, waardoor de afstand burger-overheid steeds groter en negatiever wordt.
De boeren, de bouw, het onderwijs, zorgverlening, ziekenhuispersoneel, politie en rechtbank, wie is niet in staat van oproer en onvrede door de bezuinigingen van de afgelopen jaren, de onwil om te luisteren en de elitaire opstelling van de regering en hun partijen.
En ja de gepensioneerden maar ook gemeenten moeten en kunnen daarbij aansluiten want hun bestaan, hun inkomen staat ook onder grote druk.
Voor de senioren door een rekenrente truc en voor de gemeente dankzij vreemde principes over de verdeling van rijksgeld.
(toevoeging Jos) En wat denkt u van de malaise in de jeugdzorg. Sinds de uitvoering en verantwoording bij de gemeenten ligt stapelen de tekorten zich op. Inmiddels komt deze regering tot inkeer en verwachten we maatregelen vanuit Den Haag ter ondersteuning van de gemeenten.
Terwijl Den Haag miljarden structureel overhoudt,  wordt er te weinig uitgekeerd aan het gemeentefonds om de taken van de lokale overheid, dus het bestuur dat het kortste bij de burger staat, goed uit te voeren en dat geldt ook voor Brunssum. (einde citaat)
Lees verder

Column Ger Luit – Hallo Brunssum, een vreemde wandelaar in de wijk!

Mensen vragen mij weleens of ik veel mee maak. Nou genoeg: spannende, opwindende zaken, vervelende situaties, maar ook vreemde dingen. Een voorbeeld van dat laatste was een gebeurtenis op een van die mooie, loeiwarme zomerdagen dit jaar.

Het was meer dan 35o. Het was zo’n dag, dat je het liefst zo min mogelijk doet. Zeker, als het niet hoeft. Maar ook een dag, dat het onwaarschijnlijk stil is in de wijk, alsof iedereen zijn adem inhoudt en er iets onheilspellends te gebeuren staat: een oorverdovende stilte, die je eigenlijk niet mag verstoren. Ik moest echter nog iets regelen in het winkelcentrum van Treebeek. Ik besloot de fiets te nemen om de stilte zo min mogelijk geweld aan te doen en niets over me af te roepen. Op het moment dat ik de Fazantlaan wilde inslaan komt een wandelaar mij tegemoet. Hij is gekleed in groen getinte wandelkleren en bijpassend hoedje, schoenen van het merk Meindl. Hij had iets weg van een boswachter. Hij had een verweerd gezicht met oudtestamentische trekjes. Al met al had hij iets geheimzinnigs. We knikten elkaar toe, terwijl ik de bocht om ging. Mijn gedachten bleven hangen bij deze verschijning. Een persoon met zo’n voorkomen zou je eerder verwachten in de Ardennen dan in een woonwijk. Toen ik weer terugfietste naar huis, zag ik hem aan het begin van de Vinkenallee op een muurtje zitten. Hij keek niet op of om. Al met al weer erg vreemd. Was hij gewoon gaan wandelen, had hij zorgen en zat hij daar nu over te peinzen of was hij gewoon moe? Van alles ging door mijn hoofd. Thuis, zette ik de fiets in de garage en ruimde de boodschappen op. Even was hij uit mijn gedachten, totdat ik onwillekeurig naar buiten keek. Ik zag hem nu aan de overkant van de straat in het gras zitten: weer in gedachten verzonken. Ik besluit naar buiten te gaan en een praatje te maken. Je weet maar nooit. Ik pakte de huissleutels en liep naar de voordeur. Als ik buiten sta, is er niemand meer te zien. Hij is in geen velden of wegen meer te bekennen, opgelost in het niets in nog geen halve minuut. Echt ongelooflijk. Zijn vreemde verschijning op die tropische, maar o zo stille zomerdag, zal altijd een raadsel blijven. Mocht u zich in dit verhaal herkennen, laat het mij maar weten.

Opnieuw subsidie voor kerstevenement

Sinds drie jaar heeft Brunssum vlak voor Kerst een mooi evenement op het Lindeplein en in het Vijverpark.
Een evenement dat op veel positieve waardering kan rekenen van veel inwoners.

Het evenement is gestart door de gemeente Brunssum. Na een jaar werd het overgedragen aan een stichting, waarbij het de bedoeling was dat deze stichting uiteindelijk er voor zou zorgen dat het evenement zelfvoorzienend zou kunnen zijn. Dat dit mooie evenement zonder subsidie zou kunnen voortbestaan.
Na drie jaar zou het evenement geëvalueerd te worden.
Lees verder

9 ton extra voor buitenring

In verhouding heeft de gemeente Brunssum het meeste geld betaald van alle Parkstad gemeenten aan de buitenring (N300). De afspraken hierover zijn ook helder.
Desondanks verlangde de provincie ineens toch extra geld voor de buitenring, van alle gemeenten.
Brunssum werd gevraagd om twee miljoen te betalen.  Lees verder