Het was zelfs landelijk nieuws: Brunssummer Frenk Windels begroef zijn onverwacht overleden vrouw in zijn grote tuin.
Officieel moet hier een vergunning voor worden aangevraagd. Daarnaast moet er, vanuit landelijke regelgeving, aan veel eisen voldaan worden.
Een privégraf in de tuin is dus iets wat niet zomaar kan en mag.

Het college raadde dit graf dan ook af en stelde voor mevrouw Windels weer op te graven en op een reguliere begraafplaats te herbegraven.
Een ruime meerderheid van de raad was het hier echter niet mee eens en besloot mevrouw Windels te laten rusten op haar geliefde plek.
Het PAK stemde hier ook mee in.
Natuurlijk heeft meneer Windels zich niet aan de wet gehouden, maar we hebben het niet over een tuinhuisje of schuur dat illegaal gebouwd is en achteraf gelegaliseerd moet worden. Iets wat overigens ook vaak gebeurd.
Het gaat hier om een graf. Een graf op een groot stuk grond van 4 hectare, in een uithoek van Brunssum. Een stuk grond, dat nog niet zo lang geleden door de gemeente aan de familie Windels is verkocht. Ontwikkelingen zijn daar dus niet te verwachten.
Het gebied is bijna volledig in handen van de familie Windels, die met 9 familieleden en aanhang werken in de financieel gezonde houtzagerij die al bezig is aan de vijfde generatie.
De enige buurman, 100 meter verderop, verkoopt zijn woning ook aan de familie, zodat de hele doodlopende straat in handen is van de familie Windels.
Er is geen zicht op het graf van buitenaf. Aan alle landelijke wettelijke eisen is voldaan.

Het graf voldoet dus aan alle voorwaarden, het ligt erg afgelegen en het doet niemand kwaad. Het is een hele unieke situatie, mede daarom stemde het PAK in met dit graf.
Wij verwachten niet dat er nu ineens veel meer aanvragen komen, iets waar het college bang voor is.