Op 30 mei was ik bij een voorlichtingsbijeenkomst over de aanpak van de sanering van de asbestdaken van de wijk Op gen Hoes. Voor 2024 moet alle aan de buitenlucht blootgestelde asbest verwijderd zijn.
Dat geldt dus voor de wijk Op gen Hoes, waar alle daken van asbesthoudend materiaal gemaakt zijn. Overigens is er ook sprake van gevelbekleding met asbest, maar dat hoeft blijkbaar nog niet aangepakt te worden.

Omdat de wijk door de bouwwijze een uniforme uitstraling heeft, wil de gemeente, door te pleiten voor een collectieve aanpak, deze uniforme uitstraling behouden. Gemeente en provincie willen er een show-case van maken, zodat andere gemeenten, met eenzelfde problematiek hier hun voordeel mee kunnen doen.
Tevens propageren provincie en gemeente om tegelijkertijd met de sanering in te zetten op verduurzaming en het levensloopbestendig maken van de woningen.

De zaal was goed gevuld met bewoners, die kennelijk een andere verwachting hadden dan de presentatoren van de avond. Na de eerdere voorlichtingen en keukentafelgesprekken willen de bewoners weten, wat het hun gaat kosten, en dan vooral de gezamenlijke asbestsanering en niet de bijkomende energiebesparingsmaatregelen en het levensloopbestendig maken van de woningen. De verhalen van de firma die de asbestinventarisatie gaat doen en de berekening van de kosten van de sanering inclusief een energiemaatregel door een projectbureau, waren misschien wel interessant, maar daar kwamen de bewoners niet voor.
De bewoners willen weten welke subsidie ze kunnen krijgen en als ze de asbestsanering niet kunnen bekostigen, onder welke voorwaarden ze een lening kunnen krijgen.

Om een voordelige lening te kunnen krijgen moeten in principe twee maatregelen getroffen worden, de sanering plus een duurzaamheidsmaatregel. De suggestie van het projectbureau om te saneren en te vervangen door een isolerende dakbedekking is wellicht een mogelijkheid. En als provincie en gemeente serieus een show-case van dit project willen maken moeten ze ook oplossingen bedenken voor de mensen, die hiervoor geld moeten lenen en wellicht niet door de BKR-toets komen. Want anders is het praatje dat milieugedeputeerde Prevoo hield ook alleen voor de show geweest en komt er van de collectieve aanpak en het behoud van de uniforme aanpak, niets terecht.

En het zou goed zijn als de gemeente vaart maakt met het instellen van de klankbordgroep, zodat bewoners beter betrokken worden bij het proces, inzicht krijgen in de selectie van de ondernemingen, die uitgenodigd worden om de sanering en dakvervanging uit te voeren, bij de beoordeling van offertes, etc. En de bewoners vinden zich wel bij het in het kleiner verband organiseren van vervolg maatregelen, waarbij DUW-parkstad een rol zou kunnen spelen. Want provincie en gemeente hebben door hun insteek verwachtingen gewekt, die ze nu ook waar moeten maken.

Math Houben,
Progressief Akkoord Brunssum.

Zie ook artikel De Limburger vrijdag 2 juni : “Buurtje: voorbeeld sanering asbest”.