(Door: Ger Luit, secretaris Stichting Stop Buitenring)

Op woensdag 11 maart kwam dan eindelijk de uitspraak van de Raad van State of de Provincie de buitenring al dan niet mocht gaan aanleggen. En ja, de teleurstelling was groot. We hebben de strijd – na 10 jaar procederen– vlak voor de eindstreep verloren. We stonden er goed voor, er waren grote zorgen bij de Provincie en daar was de opluchting die woensdag dan ook erg groot. We hebben sinds die woensdag een grondige analyse gemaakt van de uitspraak van 50 blz. met allemaal juridische taal. We willen goede verliezers zijn, maar bij de uitspraak kun je toch wel een aantal kanttekeningen maken. De Stichting Stop Buitenring en de andere natuurorganisaties hebben gelijk gekregen wat betreft de problematiek die in 2010 speelde. Toen gaven we aan dat de weg wel degelijk zou zorgen voor een verhoogde stikstofdepositie in de natuurgebieden Geleenbeekdal en Brunssummer Heide en de natuur daardoor gevaar liep. Ondanks ons gelijk, laat de Raad van State het plan nu in stand en mag de weg worden aangelegd. Hoe kan dat?
De Provincie heeft op het laatst 2 bureaus ingehuurd. De rapporten daarvan werden door de Provincie eind november 2014 ingediend bij de Raad van State, een kleine maand voor de laatste zitting van 18 december. In die rapporten staat dat de natuur bijna geen last krijgt van die verhoogde stikstof en dat andere zgn. a-biotische factoren, zoals geologie en hydrologie, veel meer van betekenis zijn. Zo praat je alles recht wat krom is. Als de mens al korter leeft door de stikstof uitstoot, dan zullen bomen en planten er eveneens last van hebben. Is iedereen de zure regen vergeten en de gevolgen daarvan? Natuurmonumenten en de Stichting Stop Buitenring hebben op die 2 rapporten summier gereageerd, gezien de korte tijd die restte voor de zitting van 18 december 2014. De Raad van State vertikte het om in te stemmen met uitstel van de zitting dan wel met het buiten beschouwing laten van die 2 rapporten in de procedure te laten.

Het is triest om nu te moeten constateren, dat de Raad van State kritiekloos meegaat met de op het laatst geproduceerde rapporten met zo vele aannames en dat de RvS de draai van de provincie accepteert door toe te geven dat de stikstofuitstoot in de buurt van de natuurgebieden dan wel toeneemt, maar dat dit geen gevolgen heeft voor de natuur. Dan had de Provincie vanaf 2010 ook die paniekmaatregelen niet hoeven te nemen om de stikstofuitstoot terug te brengen. Ook vreemd dat het Hof van Justitie van Europa zegt dat onomstotelijk moet vast staan, dat de natuur niet wordt aangetast in dit soort gevallen. Daar passen dan geen woorden als “wellicht” en “mogelijk”. Daar gaat de Raad van State gewoon aan voorbij. Het lijkt sterk op een politieke uitspraak: de weg moet er gewoon komen en die 2 flutrapporten waren nodig om er een komaf aan te maken. Als dat zo is, dan is de Raad van State niet echt objectief en hebben we geen democratie en rechtsstaat meer, maar een fluwelen dictatuur. Dat geeft te denken. De Natura 2000 gebieden zijn nu vogelvrij. Je ontkent als overheid gewoon dat er gevolgen zijn en je laat een bureau dit opschrijven.

Als Natuurmonumenten wil voorkomen dat het andere natuurgebieden net zo zal vergaan dan is er maar een route: leg deze uitspraak voor aan het Europese Hof van Justitie. Voor de Buitenring is het dan te laat, maar voor andere natuurgebieden nog niet.

‘deze week, 24 maart 2015, verschenen in het weekblad Hallo Brunssum.