Vluchtelingendebat raadsvergadering

Hieronder de tekst die is gebruikt tijdens de raadsvergadering van donderdag 12 november over de opvang van de vluchtelingen.

Allereerst dank voor de volle tribune en tientallen mails in deze. Zelden heeft een onderwerp de gemoederen zo bezig gehouden als het  huidige.

Een onderwerp als vluchtelingen betekent namelijk dat je praat  over mensen  van vlees en bloed, maar ook over internationale verdragen, internationale politiek, zware thema’s als  oorlog en vrede.
In  de komende 10 minuten kan ik namens het PAK daar slechts een klein deel van behandelen. Voor ons uitgebreide standpunt  kunt u terecht op onze site te weten PAK Brunssum.

Duidelijk is voor ons dat we als raad maar ook bevolking van Brunssum feitelijk veel te zeggen hebben, maar weinig te beslissen.
En dat betekent dat alle zenuwen in onze samenleving open liggen en er blijkbaar geen nuance mogelijk is en de mens  als mens al snel naar de achtergrond verdwijnt in een kakofonie van angst, zorg en vooroordelen massaal geuit via sociale media en ja we begrijpen alle zorgen  heel goed, maar neen dat mag niet tot haat en geweld leiden.

Want mensen feitelijk is er op aarde genoeg  voor iedereen, qua productiemogelijkheden in de wereld dus, toch sterven er elke minuut tal van  mensen van de honger, door  gebrek aan schoon water en als slachtoffer van tal van oorlogen in de wereld.
Dat zijn dus heel veel redenen om te  verhuizen, migreren of vluchten. En steeds weer geldt dan de vraag “wat zou jij doen in zo een situatie?”

In de jaren 30 leidde migratie  tot een Brunssum dat groeide van 2000 inwoners naar de huidige 28.000, dankzij werk in de mijn bijvoorbeeld.
En ja, wij als PAK kennen en begrijpen de angsten van onze  inwoners.
De terechte boosheid over een gebrek aan betaalbare huurwoningen, de afbraak van de pensioenen, de dalende koopkracht en de stijgende kosten van het leven voor chronisch zieken en gehandicapten en de onzekerheid die aan je vreet.

En we zien en veroordelen en verzetten ons als PAK tegen de armoede en onrecht ook in eigen land.
Want ja het lot van de  inwoners, van de kwetsbare groepen in de samenleving,  dat gaat ons aan, ons als mens, ons als partij – PAK – en ons als raadsleden.

Armoede en achterstand is een gevolg van rampzalige politiek.
Onrechtvaardig, onnodig en op te lossen door een eerlijke verdeling van macht, kennis, geld,  voorzieningen en goederen.
Zo hebben de 80 rijkste families op de wereld, 0,2 % van de wereldbevolking, evenveel bezit als de 3.5 miljard allerarmsten in de wereld.

Dus niet de vluchtelingen zijn schuld aan de achteruitgang van onze voorzieningen en ons inkomen en ons onzeker bestaan, maar een foute wereld- en regeringspolitiek.
Wel geld  voor oorlog, miljarden kostend wapentuig en speculerende banken, maar niet voor de burger in nood, ouderen en gewoon verdieners.
Als daar ineens ‘vluchtelingen’ bij komen die misschien ook nog de schaarse huurhuizen en banen gaan afpakken, misschien wel ‘mijn vrouw en kinderen wat aandoen’ leidt dat in dit klimaat tot angst, verzet en afgunst.
Die emoties begrijpen we, maar ze zijn geen vrijbrief om het overgrote deel van gewone vluchtelingen dan maar aan hun lot over te laten.

De vluchtelingen krijgen nu een rol van den nieuwe  zondebok. Zij krijgen de volle laag, maar zij hebben niet gezorgd voor een reeds bestaande genoemde wantoestanden.
Neen  mensen daarvoor moeten we in Den Haag en Brussel zijn.
En neen, het PAK weet dat opvang uiteindelijk geen echte oplossing is. We kunnen niet alle ellende hier aan en mensen zouden in eigen land gelukkig moeten zijn.
MAAR we kunnen ook geen mensen op straat laten staan, of slapen, laten verdrinken en martelingen goedkeuren of wegkijken als drones families uitroeien, meerderheden  minderheden  afmaken en mensen de bergen in moeten  zonder bescherming en toekomst.

Of bent u van mening dat we mensen gewoon moeten laten doodgaan, verrekken, dat vluchtelingen  eigenlijk minderwaardige mensen zijn en dat ze makkelijk de oorlog kunnen doorstaan? Het is ver weg tenslotte ….
En weer de vraag “wat zou jij doen in zo een situatie”?

Wat zegt de huidige discussie overigens over ons? Waarom  herdenken wij 4 mei, waarom vieren we 5 mei, waarom organiseren wij een parade der nationaliteiten, waarom vinden we de Navo wel belangrijk to host, zoals op borden staat?
Terwijl aan Nederland de oorlog niet verklaard is, voeren wij als land namelijk wel oorlog ook via het hoofdkwartier in Brunssum en is het er beter op geworden in Afghanistan, Irak, Libië en nu Syrië?
Duizendmaal neen, dus stop de oorlog, dan stop je ook vluchtelingen en hoef je niet te bezuinigen.
Zijn de vluchtelingen nu de nieuwe zondebok zoals de Joden voorheen?
En als u dat te kras vindt, weet u nog wat in Joegoslavië gebeurde vlak om de hoek,  dat heerlijke vakantieland?
Ook toen was er een opvang in Brunssum middels een AZC.

Noodhulp is ook nu  aan de orde, ook in Brunssum stelt het PAK met strikte voorwaarden van veiligheid, goede begeleiding en een meldpunt voor de omgeving.
Want ja ook wij kennen de verhalen in de Duitse pers over wantoestanden door vluchtelingen en geweld en ook wij hebben geen behoefte aan deze problemen.
We eisen ook respect en dankbaarheid van vluchtelingen omdat ze hopelijk in Brunssum wel veiligheid geboden krijgen.
De mens in nood kan  op ons  rekenen, ongeacht kleur,ras, geaardheid en geloof.
Burgers stel je zelf voor in een bootje op zee, in een dorp vol bommen, in een gebied met moordenaars of zonder eten en drinken.

Zoals het verzetsmuseum in Amsterdam de vraag stelt  WAT ZOU JIJ DOEN, geven wij als PAK het antwoord: we helpen zoveel als dat kan.
Veiligheid en vrede  is een mensenrecht!

Nog 2 zaken tenslotte ter overweging.
In welke samenleving verkeren wij als je op facebook voor je mening bedreigd wordt, je auto in de fik gaat, je niet naar een vergadering durft en als er hakenkruizen verschijnen als  symbool van 50 miljoen doden, tegen de vluchtelingen??

Dat is geen samen-leving maar een ratten maatschappij waarbij vandaag de vluchteling als onmens geldt en morgen of overmorgen misschien de zieken, de gehandicapten, de werklozen de ouderen.

Of zoals Niemoller, een Duits antifascist, het verwoordde:

Toen de nazi’s de communisten arresteerden heb ik gezwegen; ik was immers geen communist.

Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten heb ik   gezwegen; ik was immers geen sociaaldemocraat.

Toen ze de syndicalisten kwamen halen heb ik gezwegen; ik was immers geen syndicalist.

Toen ze de Joden opsloten heb ik gezwegen; ik was immers geen Jood.

Toen ze de katholieken arresteerden heb ik gezwegen; ik was immers geen katholiek.

Toen ze mij kwamen halen  …was er niemand meer die nog kon protesteren-

 

Vrij vertaald
Toen de vluchtelingen niet  geholpen werden raakte mij dat niet.
Ik was geen vluchteling

Toen de ouderen of gehandicapten niet werden geholpen maakte mij dat niet  uit
ik was niet oud of gehandicapt

Toen de  werkloos niet geholpen werd maakte mij dat niet uit
ik was niet werkloos

En toen ik hulp nodig had was er niemand meer…..